Όταν το θράσος κάποιων δεν έχει όριο...

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Δεν έχουμε σκοπό να απαντήσουμε σε κανέναν, ειδικά μέσα από το blog, αν δεν αναφερθεί σε εμάς. Και δεν θα το κάνουμε.
Δεν μπορούμε όμως εμείς που ανήκουμε στο τμήμα Τροχαίου Υλικού να αφήσουμε αναπάντητη την επιστολή-πόνημα του συναδέλφου κ. Θεοδωρακόπουλου Νικ.
Από την 3σέλιδη ανακοίνωση θα εστιάσουμε στο κομμάτι που αναφέρεται στο τμήμα μας.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Ήμουν ενεργός στις προσπάθειες με τον τότε πρόεδρο του σωματείου καθώς και με τα υπόλοιπα μέλη στο να δοθεί αύξηση 20% στους εργαζόμενους στο τροχαίο υλικό οι οποίοι δεν το λάμβαναν.Δεν κρύφτηκα παρά την τότε σκληρή κριτική τους.»
Ας μας πει ο «συμμετέχων ενεργά» συνάδελφος ΠΟΤΕ το τμήμα μας πήρε αύξηση 20%;
Το μόνο 20% που πήραν συνάδελφοι του τμήματος ήταν τεχνικό επίδομα το οποίο παίρνανε οι μισοί συνάδελφοι και οι υπόλοιποι παρανόμως δεν το εισέπρατταν παρόλο που το δικαιούνταν.
Αύξηση είναι τα 180 ευρώ που πήρε ο ίδιος κρυφά καταστρατηγώντας κάθε συλλογική σύμβαση.Λίγη ντροπή δεν βλάπτει.
Οι ενέργειες του σωματείου στη διεκδίκηση του επιδόματος αρχίζανε και τελειώνανε στις προφορικές συμβουλές του τύπου «διεκδικήστε το εσείς κι εμείς είμαστε μαζί σας».
Καλό το παραμυθάκι σου αλλά δυστυχώς δεν έχει δράκο….

Κλεισιάρης Ιωάννης
Εργαζόμενος στο Τροχαίο Υλικό.

Υ.Γ. Στην ανακοίνωση επίσης αναφέρεται το παρακάτω: «Μορφές ατομικισμού νομίζω πως θα είναι σε βάρος των εργαζομένων» και «Δύο φορές με τιμήσατε με την ψήφο σας δίνοντας μου τη δυνατότητα να ασχοληθώ με τα προβλήματα του κάθε τμήματος και ουδέποτε έως σήμερα την καταχράστηκα.» (!!!!!!!!)
Μια ερώτηση μόνο.Όταν πήγες και πήρες τα 180 ευρώ για τον εαυτό σου εννοείς ότι ενεργούσες συλλογικά; Ίσως να είχες κατά βάθος «συλλογικές» προθέσεις που στην πορεία βγήκαν λίγο «ατομικές»…
Αν χωρίς να καταχραστείς τη δυνατότητα που σου δώσαν οι συνάδελφοι πήρες για τον εαυτό σου αύξηση κάτω από το τραπέζι, φανταζόμαστε τι θα γινόταν αν την είχες καταχραστεί…
Το θράσος έχει και κάποια όρια…